Blue now is the colour

Κοιτάζω μια φωτογραφία του Μπάρτ.
Δαγκώνει τα γυαλιά του διαβάζοντας κάτι - η φωτογραφία χρονολογείται έναν χρόνο πριν τον θάνατό του.
Τον κοιτάζω νέο, να χαμογελά.
Τι πιστεύετε ότι έφερε ο Μπάρτ στη θεωρία; με ρωτούν στην εξέταση.
Την απόλαυση, τους λέω.
Λάθος απάντηση για τα ακαδημαϊκά.
Σχεδόν όσο λάθος ήταν κι εκείνος.
Αλλά η απόλαυση...αγαπώ τον Μπάρτ γιατί δεν ντράπηκε να φέρει το σώμα στη θεωρία. Να εκφράσει πόσο μόνος ήταν με το σώμα του, στο περιθώριο, στην κρυμμένη ομοφυλοφιλία του, στις επιθυμίες του που τον βλέπω να μουτζουρώνει στις χιλιάδες καρτέλες με τις σημειώσεις. Τον αγαπώ για τα ωραία γαλλικά του, τις αντιφάσεις του, τις εντάσεις του, τους φόβους του. Τη διάλυση και ανασύσταση των σημείων.

Τελείωσε και το Six Feet Under. Ηθικόν δίδαγμα: η γραμμή του τερματισμού είναι ίδια για όλους.



Αυτή η αίσθηση της συνομωσίας τελικά μπορεί να παρηγορήσει. Ακόμα και μετά από τόσα χρόνια. Κι εκείνη η ρημάδα η επιλογή, έχει ώρες ώρες δυσβάχταχτο κόστος – ή μήπως είναι κέρδος; Μάλλον είναι και τα δύο. Και η ισορροπία ζόρικη. Όπως όλα. Μετά από λίγες Kaiser, πολλά στριφτά και πολύ γέλιο, σαν να ισιώνει η ζυγαριά.

Οι άνθρωποι είναι κάτι σαν το παίζω-και-μαθαίνω. Το καλό είναι ότι σου δίνεται η ευκαιρία να παίξεις. Ορισμένα πράγματα είναι ακατέργαστα, μένουν εκεί, τραχιά, και ίσως δεν χρειάζεται να στρογγυλέψεις τις άκρες τους, ακόμα και αν σε κόβουν. Γιατί έχεις και συ τις δικές σου. Κι αφού κοβόμαστε ακόμη, πάλι καλά. Πάλι καλά που δεν υπάρχει οδικός χάρτης για όλα. Πάλι καλά που έχω ακόμη τη φωνή σου γελαστή, την αγκαλιά σου αληθινή, αγάπη να κυλάει αθόρυβα, εκεί που χάνω την μπάλα και ψάχνω κάτι να κλωτσήσω.



Που είναι το stop να το πατήσω; Να σταματήσει η ζαλάδα. Να μείνει μόνο το φως, ο ήχος της θάλασσας, η κίνηση, η καρέκλα που βουλιάζει στην άμμο, η γάτα που κοιμάται και σπίτια με γαλάζια παντζούρια που περιμένουν να τα κατοικήσεις. Μόνο οι μεγαλειώδεις ξέρες απέναντί σου, την ώρα που ο ήλιος σου καίει τα πόδια.



Tim Booth and Angelo Badalamenti - Dance of the Bad Angels

Old Boy OST - Cries of Whispers

Nino Rota - Lo sceicco bianco (the white sheikh)

Live - I alone

Tom Waits - Way down in the hole

Joan as PoliceWoman - Eternal Flame

Talking Heads - Slippery people





Οι διακοπές έχουν ένα κακό. Ότι τελειώνουν.

Tigers in Africa

Καμιά φορά σε πιάνει ναυτία και στη στεριά. Από την πολλή ζωή, που λένε.
Ζαλάδα.
Που δεν ξέρεις ποιός στην προκάλεσε. Ίσως οι άλλοι, ίσως εσύ ο ίδιος.
Σαν πονοκέφαλος όταν κουνάει το καράβι λίγο πριν φτάσεις στο νησί.
Μανία που έχουν οι άνθρωποι με τα λόγια.
Κι όταν τα λες, ποτέ δεν είναι αυτά που είχες προβάρει στο μυαλό σου.
Άλλα αντί άλλων.
Με απροσδιόριστα τα άλλα που λέμε αντί για αυτά.

Πότε γυρνάς;
Μου έλειψες.
Θα φύγεις;
Αργότερα.
Συνεχώς. Τον χειμώνα. Η Ρώμη.
Να είσαι περήφανη, μου είχες πει εκείνο το βράδι, που ήρθα να σε βρω κλαίγοντας, ούτε θυμάμαι τον λόγο, πάνε χρόνια.
Χωρίς επιστροφή.

Οι Κυριακές βέβαια μπορούν ακόμα να σημαίνουν κοκκινιστό, μόνο που τώρα το μαγειρεύω εγώ.
Ίσως για τη στιγμή που μου φιλάς τον αστράγαλο, σαν εικόνισμα.

Arcade Fire - Cold Wind (Six Feet Under - Everything Ends OST)

Coldplay - Yellow

Oh me - Nirvana (Unplugged in New York)

Άλλοθι με 39ο καλοκαίρι - Λένα Πλάτωνος

Majesty - Madrugada

One minute at a time

Με 3 σεζόν Six Feet Under (3-4-5) και ένα βουνό δουλειά να με περιμένουν, η Αθήνα εξακολουθεί να με τραβάει απ' το μανίκι, τα πρωινά που η άσφαλτος καίει, έρχομαι να σε δω στη δουλειά σου πεταχτά για να σου δώσω ένα φιλί, ψάχνω να χωρέσω 3 μέρες μόνο με θάλασσα, κόβω τα μαλλιά μου αγορίστικα και στο σβέρκο με την ψιλή (εννοείται), σκέφτομαι χειμερινές διακοπές (τελικά), λαμβάνω μηνύματα και τηλέφωνα με αγάπη αργά το βράδι, αράζω στον ήλιο τα σαββατοκύριακα και γενικώς, δεν ξέρω τι θα συμβεί, αλλά σίγουρα θα είναι καλό.

Εκεί που πίνεις pina colada/ daquiri/ mojito/ ρούμι Havana 7άρι (πάντα) με λεμόνι (φυσικό χυμό εννοείται - ζήτα το κι άσε τον μπάρμαν να δυσανασχετεί) και το κυματάκι σε μαγεύει.

Spanish Grease - Dorfmeister con Madrid De Los Austrias
Σα να λέμε, δύο σε ένα.

Jitterbug - Mulholland Drive OST
Σε ξεσηκώνει λίγο πριν αρχίσει ένα όνειρο που παίζει διαρκώς στην επανάληψη, στο rewriting.

Dousk - Deep breathing
Στην προ-DIY εποχή.

The Roots - The Water
Από το Phrenology, ίσως τον πιο δύσκολο δίσκο των Roots (εξαιρετικός).

Madrid de los Austrias - Ole
Σαν πρωτοξάδερφα των Gotan Project, αλλά όχι ακριβώς.
Εμπνευσμένο όνομα, αν μη τι άλλο.

Bone Thug'n'Harmony -First of tha month
Για να μας πάει καλά ο μήνας - από τους κυρίους Kruder & Dorfmeister (Sessions Part ΙΙ)

Federico Aubele - Postales
Έχουν βάλει το θαυματουργό χεράκι τους οι Thievery Corporation.

Gotan Project - Notas
Για νοσταλγίες σε καράβια επιστροφής.