Κυριακή, Ιουλίου 03, 2011

η στάμνα μου για ένα καλοκαίρι

Εδώ που φτάσαμε, ήρθα κι εγώ, μ' ένα εισιτήριο που χρησιμοποίησα κατά το ήμισυ, ρούχα για μια εποχή που δεν ήρθε πλήρης, φόβους, όνειρα απ' αυτά που είχα σταματήσει να κάνω, μακριά από ότι με χαρακτήριζε και με σημάδευε. Πέρασαν 3 μήνες και τώρα, καλούμαι για αυτό το μετά - το θαρραλέο, που κι εγώ αναρωτιέμαι αν γίνεται ως αυτοματισμός, και δεν ξέρω να απαντήσω. Ένα κομμάτι μου φοβάται, ένα άλλο θέλει να γίνει ξανά του κουτιού, αν και φοβάται ότι έχει χάσει διά παντός αυτή την ικανότητα. Ένα άλλο νιώθει μεγάλη πικρία. Κι ένα άλλο σκέφτεται ότι ίσως εδώ να γίνουν πια όλα. Στο εδώ-αλλού.
eXTReMe Tracker