loop the loop

Πέντε μήνες μετά, βρέθηκα να περπατάω στους δρόμους της Αθήνας. Τα πόδια μου πήγαιναν στον αυτόματο, αυτή η πόλη με έχει διαποτίσει, σαν άρωμα που μένει στα ρούχα, όσες φορές και να τα πλύνεις. Πάσχιζα να βρω μέσα μου το διακοπτάκι, για να μπορέσω να το κλείσω φεύγοντας, αλλά δεν νομίζω να τα κατάφερα. Όλοι μου οι αγαπημένοι δρόμοι και άνθρωποι, ακόμα εκεί, σ' αυτό το ελληνικό παραισθησιογόνο καλοκαίρι, που σε κάνει να πιστεύεις ότι όλα θα πάνε καλά, ακόμα κι αν ήξερες ότι το φθινόπωρο που σε περιμένει θα ήταν πολύ δύσκολο. Φοβάμαι για τα όσα χάνω από κει, τις ανάσες και τα βήματα, ίσως θα έπρεπε να μετράω και τα όσα κερδίζω από εδώ, αλλά δεν ήμουν ποτέ καλή στα μαθηματικά. Προσπαθώ να μαζέψω επιτέλους αυτό το πόδι, να μην κρέμεται στο κενό που χάσκει, αλλά να κάτσει έστω πάνω στο σύρμα, μπας και ισορροπήσω.