Je le savais bien

Δεν είμαστε οπουδήποτε πια.
Αυτό το χέρι που ψηλαφίζει το άγνωστο, θα είναι πάντα τυφλό. Θα φοβάται πάντα την άβυσσο που χάσκει.
Βάζεις ένα τσιγάρο πάνω απ' το αυτί σου και μου γελάς. Είναι καλοκαίρι, θα μπορούσαμε να είμαστε αλλού, αλλά είμαστε εδώ - έτσι είναι λοιπόν εδώ, παρόμοια με αλλού, λίγο διαφορετικά, αλλά τόσο ίδια. Δαγκώνεις και κλωτσάω: ο τέλειος διάλογος.
Οι αφηγήσεις μυρμηγκιάζουν κάτω από το δέρμα μου, σαν παγιδευμένα έντομα σε κάποιο τζάμι. Οι αιτιατικές με πνίγουν, δεν θέλω να είσαι εσύ αυτός ο άξεστος παρελθοντικός χρόνος. Θα ήθελα να είσαι η ανάμνηση κάποιου άλλου που έχω πια ξεχάσει. Θα ήθελα να μην έχω να πω τίποτα.