σε μια ταράτσα της υδρογείου
photo by A.
Κάπως περίεργο αυτό το καλοκαίρι. Οι συγκινήσεις του τσιμπούν, σαν αχινός που δεν πρόσεξες βγαίνοντας από τη θάλασσα.
Μήπως είναι γιατί είναι ακόμα ένα καλοκαίρι χωρίς εσένα; Αυτό άραγε θα το συνηθίσουμε κάποτε; ποιός ξέρει.
Στην παράσταση του Λυκείου Ελληνίδων, δεν ξέρω αν ζήλεψα τους χορούς ή εκείνο το συναίσθημα που έχεις πριν βγεις στη σκηνή, που το σώμα σου πάει μόνο του, χορεύει από μνήμης. Ζήλεψα σίγουρα εκείνον που έπαιζε κανονάκι. Χτύπησε σε κάποιο μου χρωμόσωμα, αλλιώς δεν εξηγείται.
Μια βουτιά στη θάλασσα λειαίνει τις άκρες μου. Ιδίως όταν χάνω την επιείκειά μου. Όταν αυτό συμβαίνει, την έχω χάσει πρωτίστως με τον εαυτό μου.
Το Krum είχε πολύ χιούμορ. Κάτι που λείπει εδώ, που είμαστε όλοι τόσο σοβαροφανείς και μετράμε την κουλτούρα με το κιλό και τον βαθμό ακατανοησίας.
Η πλατεία που είναι κοντά με κάνει και νιώθω κάτοικος ενός ιδιόμορφου χωριού.
Ενδιαφέρον το πως ξεπερνάμε μερικά πράγματα εντελώς, πως η γοητεία τους χάνεται όταν η επιβίωση δεν είναι επιλογή αλλά επιταγή. Το πως ανήκουν πια μόνο στην αφήγηση και ούτε καν στη μυθοπλασία. Κανένας εξωραϊσμός, κανένα χάδι πια.
Και είναι πιο περίεργο πως όταν δεν είσαι πια εκεί, όταν έχεις φύγει, δεν θες με τίποτα να γυρίσεις σε εκείνο το δίλημμα. Ούτε καν όταν υπάρχει τηλεπάθεια. Που δεν ήταν δίλημμα. Πρέπει να φρενάρεις στην κατηφόρα ακόμα κι αν σπάσεις τα πόδια σου.
Με το μπλε πιρούνι σπάω μία μία τις σαπουνόφουσκες που απειλούν την όρασή μου.
Οι φίλοι είναι αυτοί που νοηματοδοτούν. Κι εκείνη η στιγμή που δεν γυρίζει.
Για τη συναυλία της Λένας γράφτηκαν πολλά. Πέρα από οτιδήποτε άλλο, είναι το κορίτσι που έγραψε τις μαγνητικές τομογραφίες της ζωής και της επιβίωσης στην πόλη. Είναι εξάλλου και η ίδια επιζώντας. Αυτό μετράει. Η χαρά που νιώθει τώρα και η αγάπη που εισπράττει, της άξιζαν ανέκαθεν.
Η Bjork είναι του γιατρού. Ευτυχώς που μπορεί να βγαίνει σε μια σκηνή. Η φωνή της βγαίνει τα βάθη των κυττάρων της. Η συναυλία ήταν πολύ μικρή σε διάρκεια αλλά με ένταση. Εκείνο το Army of me, το έσκισε.
Φρόντισες για όλα, αρχίζω και το βλέπω.
Hale Bopp - Der Dritte Raum
Το φεγγαράκι απόψε
The fire in my head - voice of the seven woods
<< Home