Τρίτη, Ιουλίου 19, 2005

Πενία τέχνας κατεργάζεται



Και ερωτώ κύριε πρόεδρε: εργάζεται κανείς σε αυτή τη χώρα;

Καμιά φορά νομίζω ότι υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων και εργαζομένων: εκείνοι που εκδίδουν τις πιστωτικές κάρτες κι εκείνοι που τις χρησιμοποιούν. Γιατί η αγοραστική δύναμη είναι αντιστρόφως ανάλογη της ανεργίας. Ή μήπως το αντίστροφο;

Όταν δούλευα και τύχαινε να πάρω καμιά μέρα ρεπό για να κάνω καμιά δουλειά (συνήθως να πληρώσω λογαριασμούς), έβλεπα τόσο πολύ κόσμο να είναι αραχτός στις καφετέριες και να απολαμβάνει ατάραχος τη φραπεδιά του, που δεν ήξερα τι να υποθέσω. Είναι όλοι εισοδηματίες; Είναι όλοι φοιτητές; Είναι όλοι εισοδηματίες αιώνιοι φοιτητές; Έχουν κάνει όλοι πλούσιους γάμους; Κέρδισαν όλοι το τζόκερ, έχουν όλοι έναν πλούσιο θείο που κληρονόμησαν;

Χτες που πήγα για ψώνια με την Lady Elle (βλέπε παρακάτω) κατάλαβα γιατί δεν πεθαίνει ποτέ η Ελλάδα. Γιατί η φτώχεια θέλει καλοπέραση και η πουτανιά φτιασίδι, όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας - ο γνωστός, αυτός που ο τράχηλός του δεν υπομένει ζυγό, που δεν μασάει, που είναι γεννημένος πρώτος (από τους τελευταίους). Γιατί ο Έλληνας μπορεί να μην έχει βρακί στον κώλο του, αλλά δεν θα στερηθεί έναν εξωτικό προορισμό, ένα καλό φαί, ένα σένιο κοστουμάκι : ένα Μπαλί θα το πάει, έναν Χαραλά θα τον χτυπήσει, ένα Αρμάνι θα το τσιμπήσει, ένα καταναλωτικό θα το πάρει προκειμένου να καλύψει τις δύο visa, τις τρεις mastercard (νομίζω οι κάρτες του Carrefour δεν έχουν συνδρομή, αλλά δεν είμαι και σίγουρη). Γιατί μια ζωή την έχουμε βρε αδερφέ! Δεν πρέπει να τη γλεντήσουμε; Τι ψυχή έχει το χρήμα; Τα σάββανα δεν έχουν τσέπες. Μέχρι να τα βάλεις, όμως, έχεις τσέπες και, κατά πως φαίνεται, τρύπιες.

Γιατί μπορεί να είναι καλοκαίρι και μέσα στο καλοκαίρι να θέλουν να περάσουν διάφορα μέτρα για ασφαλιστικά-τράπεζες-ωράριο, τώρα που ο μέσος Ελληνάρας κάνει τα μπάνια του και χέστηκε για το κοινωνικό προτσές, μπορεί να έχουμε έναν από τους υψηλότερους δείκτες ανεργίας στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στις γυναίκες, αλλά όλα αυτά μοιάζουν μικρά όταν κοιτάς από ψηλά, εκεί που πίνεις τον καφέ σου στον Λυκαβηττό (μια φορά πήγα στο καφέ του Λυκαβηττού κι έδωσα 4,5 ευρώ!!! Για να βλέπω το νέφος πανοραμίκ!!) Κι έχουμε και εκπτώσεις! Μην το ξεχνάμε! Γεμάτη η Ερμού από αποκαμωμένους καταναλωτές που ξαπόσταιναν με έναν φρέντο.

Και καλά, θα μου πεις, και σένα τι σε κόφτει κυρία μου; Ανήκεις στον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων και σου πέφτει ο δείκτης παραγωγικότητας;

Όχι. Ανήκω στο 23 ή ενδεχομένως και παραπάνω τοις εκατό των άνεργων γυναικών (στα φραγκολεβαντίνικα: in between jobs, ελληνιστί: σε μεταβατικό στάδιο – χωρίς να προσδιορίζεται ανάμεσα σε ποιά πράγματα πραγματοποιείται η μετάβαση), που έχει βαρεθεί να κάνει προσθαφαιρέσεις το κομπόδεμά του (κυρίως αφαιρέσεις), έχει βαρεθεί να πηγαίνει σε συνεντεύξεις, έχει βαρεθεί να μη χωράει πουθενά. Κι όταν τουλάχιστον είσαι άνεργος με φίλους άνεργους, έχει και τα καλά του η υπόθεση. Εν πρώτοις, έχεις άπλετο χρόνο τον οποίο διαθέτεις κατά βούληση. Συνήθως βέβαια δεν έχεις και τα ανάλογα λεφτά, αλλά καλή καρδιά. Πας για ψώνια με τα λεφτά που δεν έχεις (η μέθοδος των σουρεαλιστών: δεν τα έχω που δεν τα έχω, ας τα φάω), διακοπές όπου σε προσκαλούν (μένεις στο τζάμπα), πίνεις χωρίς να σκέφτεσαι ότι πρέπει να ξυπνήσεις την επόμενη μέρα κι όταν κάποιος έχει λεφτά, είναι χαρά για όλους : δεν είναι και λίγο! (τουλάχιστον για μένα, που αρκετές φορές είχα πρόβλημα με hangover στη δουλειά).

Μήπως είναι μάταιο να ψάχνεις για δουλειά; Τόσος κόσμος τριγύρω μοιάζει cool με την κατάσταση. Μήπως βρήκαν όλοι τη λύση και δεν σου την έχει πει κανείς;; (συνέχεια στο επόμενο)
Αυτό σκέφτεσαι - και ότι δεν μπορεί, ρόδα είναι και γυρίζει. Εδώ δικαιώθηκε ο αγώνας του ΠΑΣΟΚ επί Αντρέα, θα μείνει ο δικός σου αδικαίωτος;;

Στρίβουμε χαμηλά στην Ερμού. Μπροστά από την εκκλησία, βλέπω τις ορδές των βαρβάρων να κινούνται απειλητικά. Δεν αντέχω και φωνάζω μέσα στον κόσμο:
Συγνώμη, δουλεύει κανείς σ’αυτή τη χώρα;;;

Παράλογο;;;;
Δεν απαντά.

17 Comments:

Blogger Stefanos said...

Υπάρχουν και μερικοί όπως εγώ που έχουν και γαμώ τις συμβάσεις εργασίας και μπορούν να την κάνουν οποτε θέλουν :)

10:00 π.μ., Ιουλίου 20, 2005  
Blogger Stefanos said...

Προτσές = process .Κοινώς ,μια διεργασία. Γενικά οι αριστεροί, κυρίως αυτοί που είναι γνωστοί ως "σκατοκομμούνια" έχουν μια τάση μιλώντας να χρησιμοποιούν ελληνικοποιημένες ξένες λέξεις αντί για ελληνικές
πχ : προτσές, αντί διεργασία
ντιρεκτίβα, αντί για οδηγία
κλπ κλπ :)
8-4? ουαου.. κγμ τα ωράρια.. αμα σου πω οτι εγώ στη χειρότερη δουλεύω 9-4. Και συνήθως, 9:30 - 3? :)

11:11 π.μ., Ιουλίου 20, 2005  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Estarian, σταμάτα ρε συ, μου ματώνεις την καρδιά...μεροδούλι μεροφάι...

Scorpina, εγώ πέρσι δούλευα 8:30 με 10:30 (το βράδι έτσι;;)
το 8-4 είναι σούπερ - πας σπίτι, ρίχνεις έναν ύπνο και είσαι έτοιμη for the night...

11:14 π.μ., Ιουλίου 20, 2005  
Blogger alex said...

Είμαι και εγώ στο 23% με τους ίδιους προβληματισμούς και την ίδια ιδεολογία "δεν τα' χω που δεν τα'χω, ας τα φάω" :)

1:57 μ.μ., Ιουλίου 20, 2005  
Blogger τέλσον said...

......Και μερικοί άλλοι μαλάκες σαν και τη πάρτη μου που δουλέυουν 8-4....

07:30 - 17:30 ελάχιστό (μην το πώ μίνιμουμ και με πείτε και κουμουνιστή) 5 μέρες την εβδομάδα,
σάββατα 07:30 - 15:30

νομίζω ότι έχω καθήσει 9 σάββατα από πέρσι τον Ιούνη συμπεριλαμβανομένων των τριημέρων 28/10, 25/12(x-mas), 01/01(Πρωτοχρονιά), 14/02 (Κ. Δευτέρα), 25/03 και Πάσχα...

Estarian σε μισώ.. αλλά που θα πάει.. δε θα βρω το χωριό σου .. θα σου δείξω εγώ...

Σκορπίνα θες να κάνουμε ντουέτο...;

2:00 μ.μ., Ιουλίου 20, 2005  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Παιδιά,μην σμπρώχνεστε...η δουλειά δεν είναι ντροπή, είναι βλακεία...
;-)))

2:15 μ.μ., Ιουλίου 20, 2005  
Blogger Unknown said...

Μαρκησία κουράγιο. Κάτι θα βρούμε και για 'σένα. Άλλωστε σε τελευταία ανάλυση, αυτοί που πραγματικά έχουν διάθεση για δουλειά ποτέ δεν χάθηκαν!

Παλαιά estarian μου παλαιά....

Θα έρθεις κι εσύ εδώ...

Όχι, νταξ, πλάκα πλάκα ο συγκεκριμένος τομέας ακόμα και αργότερα θα σου δίνει μια χαλαρότητα, όχι όμως τόση πολλή....

Όντως scorpina μην παραπονιέσαι, είσαι σε καλύτερη κατάσταση από το 80% περίπου των Ελλήνων....

10:52 π.μ., Ιουλίου 21, 2005  
Blogger Stefanos said...

Τώρα αν σας πω οτι σε καμιά ώρα θα την κάνω απο τη δουλειά για να πάω σπιτι, να πλύνω κανα πιάτο ,και μετά να πάρω το δρόμο για Αθήνα, οπου και με περιμένει μπυροποσια το βράδυ, θα ζηλέψετε πολυ?

11:07 π.μ., Ιουλίου 21, 2005  
Blogger Unknown said...

Να ζηλέψω δεν έχω και ιδιαίτερο λόγο. Αν μου έλεγες ότι θα πήγαινες αλλού/σε περίμενε κάτι άλλο, τότε μπορεί και να ζήλευα...

Πχ: να μου έλεγες ότι σε περιμένουν η Μαρκησία και η Σκορπίνα με τα καινούρια (μαύρο η μία, κόκκινο η άλλη) δαντελωτά/πεταλουδέ εσώρουχα που αγόρασαν στην βόλτα τους στην Ερμού.....

Ε ναι, τότε να πέθαινα από την ζήλια.....

12:22 μ.μ., Ιουλίου 21, 2005  
Blogger τέλσον said...

@Estarian: τωρα αν σου τα χώσω θα φταίω; :oP

@Σκορπίνα: θα σου δώσω οδηγίες να έρθεις να με βρείς... κλέψε με κλέψε με αλλά μην επενδύσεις στην μεταπωλητική μου αξία..

@Μαρκησία: με τα σοφά λόγια κάποιου εργαζόμενου...
... αν η δουλειά ήταν κάτι καλό, ΔΕΝΒ θα σε πλήρωναν να την κάνεις, θα τους πλήρωνες εσύ...

2:25 μ.μ., Ιουλίου 21, 2005  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Παιδιά μου, ευχαριστώ πολύ για τα λόγια παρηγοριάς σας....
με τόση ζέστη και την κουλή μέρα που πέρασα τα χρειαζόμουνα

Estarian: σιγά μη ζηλέψουμε...και γω θα πάω θερινό άμα λάχει...

Scorpina: το μόντελινγκ είναι πάντα μια επιλογή! ;-)

3:16 μ.μ., Ιουλίου 21, 2005  
Blogger Unknown said...

Μπα....
Κι εγώ που ασχολούμαι με το modeling εδώ και 10 χρόνια, προκοπή δεν έχω δεί....

11:57 μ.μ., Ιουλίου 21, 2005  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Έλα ρε συ Darthiir, μη με απογοητεύεις και ήταν η τελευταία μου ελπίδα....

9:00 π.μ., Ιουλίου 22, 2005  
Blogger Unknown said...

Το modeling;

Άστο βρε παιδάκι μου, τράβα για ψάρεμα καλύτερα....

10:08 π.μ., Ιουλίου 22, 2005  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Λέω να το ρίξω στο μανικιούρ και στο downtown. Και που διάβασα τόσο στη ζωή μου, τι κατάλαβα;;;

4:47 μ.μ., Ιουλίου 22, 2005  
Blogger Unknown said...

Θέλω να ελπίζω ότι η ερώτησή σου είναι ρητορική, αφού ακόμα δεν έχω καταφέρει να βρώ την απάντηση....

3:29 π.μ., Ιουλίου 23, 2005  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Ναι...δεν είναι απλά ερώτηση, είναι διερώτηση (όπως λένε και οι μεταμοντέρνοι, άμα λάχει) ;-)

10:29 π.μ., Ιουλίου 23, 2005  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

eXTReMe Tracker