Για σήμερα

Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS σήμερα.

Είναι χαρά μου να φιλοξενώ δύο ποιήματα του Mario Wirz, Γερμανού ποιητή, σε μετάφραση Αλέξανδρου Κυπριώτη. Τον ευχαριστώ ιδιαιτέρως που μου τα έστειλε.
Ο Wirz γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1956 στο Marburg an der Lahn και μεγάλωσε στο Frankenberg. Σπούδασε υποκριτική στο Βερολίνο, όπου εργάστηκε ως σκηνοθέτης και ηθοποιός θεάτρου από το 1988 και ζει μέχρι σήμερα. Έχει γράψει ποιήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα μεταξύ των οποίων: Και το όνειρο μπερδεύει τα μαλλιά σου. Νυχτερινά Ποιήματα (1982), Είναι αργά δεν μπορώ ν’ αναπνεύσω. Νυχτερινό αφήγημα (1992), Βιογραφία μιας ζωντανής ημέρας (1994), Επτά ζωές έχει η εβδομάδα. Ποιήματα (2003). Τον Οκτώβριο κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή Καταιγίδα πριν από τη σιωπή. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί στα Ελληνικά στο περιοδικό «Το Δέντρο», τ. 145-146, και ένα διήγημά του στο περιοδικό «Ίνδικτος», τ. 21.



Πλιάτσικο

Λεηλατώ ξεδιάντροπα τα πρόσωπα των ερωτευμένων
στον υπόγειο
κι αρπάζω το χαμόγελό τους.
Και το τρυφερό βλέμμα του αγοριού
στην μπάρα για τον φίλο του
καταλήγει σε μένα,
πολύτιμο κόσμημα των ζωντανών.
Τ’ ανάλαφρο περπάτημα των ευτυχισμένων
καθυστερεί την πτώση μου,
και πάω παραπέρα,
κι αυτή τη μέρα.
Σηκώνομαι και φεύγω στα κρυφά
με τις ατρόμητες φωνές του δρόμου
και δαμάζω μ’ εκείνες τη σιωπή
Και οι ελπίδες των φίλων μου
δεν είναι σίγουρες μπροστά μου.
Χωρίς κανένα ενδοιασμό παίρνω στην κατοχή μου τα όνειρά τους
και ξεσηκώνω τις χειρονομίες τους,
όταν μιλάνε για το μέλλον.


Ο έρωτας στα χρόνια του Aids

Safe ήταν το σεξ μεταξύ μας,
κι όμως μόνο safe δεν είν’ η νύχτα.
Πάνω απ’ τα ναρκοπέδιά της
ν’ απλώσω το χέρι μου σε σένα
και να σε βγάλω απ’ τη φωτιά,
αγαπημένε,
βλέπεις φαντάσματα,
τίποτα δεν φτάνει να εξουδετερώσει τη βόμβα,
κι όμως τώρα εμείς αναπνέουμε,
πλάι πλάι,
εγώ είμ’ ένας ευτυχισμένος αιχμάλωτος.
Τώρα σε κρατάω,
λυπημένε αγαπημένε μου,
και θα σου πω μια ιστορία,
που μιλάει για ένα θαύμα.



(μετάφραση: Αλέξανδρος Κυπριώτης)