But I feel like a millionaire

Η συμμορία μου είναι διάσπαρτη στις Τετάρτες, εκείνη τη στιγμή το βράδι που τα φώτα θολώνουν και οι φόβοι εξατμίζονται, τα ακουστικά παίζουν τσίτα, δεν ξέρεις αν δακρύζεις από κάπνα ή από ευγνωμοσύνη, είναι στο τηλέφωνο, τα υποκοριστικά και τις συνομωσίες, στους δρόμους, στις ερωτήσεις, στη γάτα που κοιμάται στην καρέκλα δίπλα μου, στα πρωινά, στις σελίδες, σε αυτά που γίνονται χωρίς να ρωτήσουν, έτσι δεν γίνονται όλα; κι εγώ δεν είμαι η απάντηση, ποτέ δεν με ενδιέφερε αυτό, μπορώ όμως να κάνω την ερώτηση επαναληπτικά, σαν ξόρκι που δεν διώχνει τίποτα και απλώς σε κάνει να προχωράς παρακάτω, σιγομουρμουρίζοντας.

Always something better

Find time to mend



Όσο την ακούω, τόσο συνειδητοποιώ πόσο μόνη είναι. Και πόσο το ξέρει.

Grow grow grow



Το βιβλίο του Μισίμα, ένα διαμάντι, σαν να βγάζεις την καρδιά σου με το κουταλάκι του γλυκού.



Αρχή κατ' εξακολούθηση.
Σαν κάθε έγκλημα που σέβεται τον εαυτό του.

What'll I Do