It's always ourselves we find in the sea

Νησιά από Κάππα.

Κεφαλλονιά.



Όλα τριγύρω είναι εκρήξεις πράσινου και μπλε, μεγαλειώδη και απέραντα. Για όσο βλέπεις, για όσο αντέχεις, μόνο θάλασσα και ουρανός.



Τα ηλιοβασιλέματα διαρκούν πολύ. Τα κυνηγάμε με το αυτοκίνητο στο δρόμο από τον Μύρτο στην Άσο, από το Αργοστόλι στο Φισκάρδο - δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το χρώμα, που κάνει την ψυχή μου να ματώνει και να ηρεμεί.



Τα ξημερώματα, το ραδιόφωνο πιάνει ιταλικούς σταθμούς. Η τηλεόραση επίσης. Cento due cinque, σου τραγουδάω κάθε τόσο, και γελάμε. Ανακαλύπτουμε διάφορους Ιταλούς τροβαδούρους και μη, όμορφα ποπ τραγουδάκια, ωραίες φάτσες.



Στο Φισκάρδο τα κότερα είναι σχεδόν όσα και τα αστέρια. Κοτεράντζες κάθε είδους, σχήματος, χρώματος.



Με το αμάξι μας στην τσέπη χαρτζηλίκι, αλωνίζουμε τους δρόμους τραγουδώντας δυνατά. Οι Ιταλοί μπροστά μας στην παραλία κάνουν κανονικό μουσικοχορευτικό πρόγραμμα, γελώντας λες και τραγουδάνε σε όπερα μπούφα, σαν μικρά παιδιά.



Στην επιστροφή, ονειρεύομαι και δεν προλαβαίνω να κάνω ούτε ένα τσιγάρο.
Θέλω απλώς να δω και να αγγίξω.

Tiziano Ferro - E Raffaella es mia

Ananda Project - Kiss Kiss Kiss

Bebel Gilberto - Cada Beijo