Δεν ήταν από κει η έξοδος

Όταν δεν ξέρω τι ακριβώς θέλω να κάνω, αγοράζω βιβλία.
Δεν τα διαβάζω απαραίτητα αμέσως, απλά μου δημιουργούν μια αίσθηση ισορροπίας.

Έτσι βρέθηκα με τρία βιβλία στην τσάντα, να κάνω αργόσχολες βόλτες ενώ ψιχάλιζε και σε περίμενα δίπλα σε ένα συντριβάνι.

Μετά δοκίμασα κρασόμελο και τεχνικές συμφιλίωσης με αόρατους εχθρούς, εκεί που κάποτε έπαιζαν πρέφα σιωπηλοί ηλικιωμένοι με τους οποίους πολύ θα ήθελα να είχα πιει ένα τσίπουρο.

Κάτι συμπαντικό βιάζεται πολύ αυτές τις μέρες. Κι εκεί που το ένα κομμάτι έρχεται να συναρμόσει με τα τριγύρω, μια κλοτσιά έρχεται να ραγίσει αγαπημένες φωνές και να κάνει άλλες να τραγουδήσουν.
Αλλά και το ράγισμα κρύβει μελωδία.

Για βόλτες με το τρένο

Jacob Todd - Somehow

(Από το GU 28 του Nick Warren)

Υ.Γ. 1η Ιουνίου στο ΑΝ, ένας τύπος που λατρεύω



David Eugene Edwards με τους Woven Hand.