Τικ Τακ

Δύο κηδείες, ένα γάμο και μια αλλαγή δουλειάς μετά, το κεφάλι μου γυρίζει όπως του κοριτσιού στον Εξορκιστή. Σβούρα, χωρίς ανάσα, χωρίς τον απαραίτητο χρόνο να βάλω τα πράγματα στη θέση τους.

Δεν ξέρω βέβαια αν τελικά τα πράγματα έχουν καμία θέση. Εμείς θέλουμε κάπου να τα βάλουμε, για να μη μας ενοχλούν.

Και δεν ξέρω σε τι θα ωφελήσει λίγη ακόμα σκέψη πάνω σε αυτό. Στη διαδρομή με το τρένο, σε κάποιο σημείο περίπου στον Περισσό ή τη Νέα Ιωνία, περνάμε μπροστά από ένα νεκροταφείο. Για τα 2 εκείνα λεπτά το βλέμμα μου παγώνει εκεί -αδειάζω από σημασίες.


Ίσως το να επιλέγω να μην σκεφτώ είναι ένας τρόπος διαχείρισης. Με το κεφάλι να γυρίζει, αναγνωρίζω σε όλες του τις διαστάσεις πόσο σημαντικό είναι να πίνεις μια μπύρα Κυριακή βράδι μέσα σε ένα βουητό κόσμου.



Δεν ξεχνάω την τύχη μου. Είναι αυτή που καταφτάνει με ένα φάκελο το πρωί, κι όταν τον ανοίγεις, έχει μέσα το Paradise Lost του Milton με τις εικόνες του Dore.
Είναι αυτή που μου γελά και με αγκαλιάζει, που με ακούει, που με ψάχνει, που με αφήνει να ανασάνω, που με κοίμισε όταν για 3 μέρες φοβόμουν να κλείσω τα μάτια μου - ιδίως όταν βαθιά μέσα μου έχω φάει μεγάλη τρομάρα κι ας μην το λέω.
____________________

Ο


μόλις

λέει.

Κι επειδή, όπως έχει δείξει η ζωή, το παν είναι να έχεις μια καλή κουμπαριά στη σημερινή κενωνία, έτσι κι εγώ, έκανα την καλύτερη κουμπαριά της μπλογκόσφαιρας.
Ήμουν εκεί για να βεβαιώσω ότι ο Μπούλης (που μόνο αυτό δεν είναι) θα πάρει τη Lady Elle και θα πει κι ένα τραγούδι (και θα χορέψει κι άλλο ένα).
Αυτό θα πει να κάνεις τη σωστή κίνηση.
______________________________

Επιτέλους βγαίνουν οι QOTSA. Είδα το clip του Sick, sick, sick κάπου -για άλλη μια φορά διαπίστωσα ότι ο Josh Homme είναι ένας post-Elvis on speed (ωραία ελληνικά, μπράβο μου) και ότι είμαι πολύ τυχερή που είχα πάει στη συναυλία τους.
Turning on the screw - Queens of the Stone Age
_____________
Μπουζουριάσανε διάφορα άξια τέκνα της ελληνικής πανεπιστημιακής κοινότητας για κατασπατάληση δημόσιου χρήματος (ή κάπως έτσι και κάτι τέτοιο). Όποιος έχει περάσει από τα πανεπιστήμια της χώρας, σίγουρα θα γελάει. Σιγά την έκπληξη..Ελπίζω η Φεράρι να είναι σε πάρκινγκ γιατί θα τη φάει η σκόνη.

Το καημένο επιστήμων τελειώνει.....