Hard to come back

Little is left to tell.
Δευτέρα βράδι, μια καρέκλα νανουρίζει όσο το φάντασμα μιας γυναίκας ακούγεται σε μια σκοτεινή σκηνή. Ο Ακροατής και ο Αναγνώστης, δηλαδή ένα μαζί, πρόσωπο με πρόσωπο, alone together so much shared.

Πάντα δύσκολο να γυρίζω. Βόλτα στο Covent Garden, λίγος ήλιος, cd, ανασαίνω με ανακούφιση, οι δρόμοι σαν να μεγαλώνουν.

Bjork and PJ Harvey - I can't get no satisfaction



PJ Harvey - Memphis (a tribute to Jeff Buckley)

Αλλά πάντα γυρίζω. Που είναι ο τόπος του εγκλήματος όταν το έγκλημα διαρκώς μετακινείται;
Ίσως μέσα μου πάντα να φεύγω.
Ύστερα από πολύ καιρό, όμως, νιώθω κάτι που δεν είναι ούτε φυγή ούτε καν αποφυγή. Είναι κάτι άλλο. Κάτι σαν πετάρισμα. Με βρίσκω φεύγοντας, φεύγω βρίσκοντάς με. Είδες πόσο κοντά τα δύο;

Γι'αυτό που συμβαίνει, ίσως να μην μπορώ ή να μη θέλω να μιλήσω. Ίσως να μιλήσω αδέξια, μισά, χαλώντας κι αυτό που είναι. Ό,τι κι αν είναι.

Γιατί θέλω πολύ να το πιστέψω, το έχω ανάγκη. Θέλω πολύ να το τολμήσω, το έχω κι αυτό ανάγκη. Είναι σαν κάτι να με καλεί. Κι ίσως αυτή τη φορά, να πρέπει να ακούσω.

Nothing is left to tell.

Weyfaring stranger- 16 HP