Γνωριζόμαστε από κάπου;

Με τον Κοκοβιό φτάσαμε νωρίς, αλλά τελικά είχε ήδη μαζευτεί κάποιος κόσμος. Είχε πλάκα - κοιτάζαμε ο ένας τον άλλον διερευνητικά, προσπαθώντας να μαντέψουμε ποιός είναι ποιός. Μετά με κυνήγησε το παρελθόν μου, με τη μορφή του Gelial, και για άλλη μια φορά διαπίστωσα πόσο μικρός είναι τελικά ο κόσμος - και δη η μπλογκόσφαιρα. Κόσμος, χαμόγελα, καλή διάθεση, γελαστές φάτσες ( με πρώτη τη Λεσπριτία), αμηχανία που σύντομα γινόταν καλή κουβέντα και γέλιο. Γνώρισα το Βατραχοκόριτσο, την Κλαψολεπίδα, Μικρή Ολλανδέζα (κουκλάρα), το Χνούδι, τη Μαριαλένα, τον Μακμάνους, τη Λίλι, την Ελίζα, τον Άβερελ, τον Πασκάλ, τη Ροδιά, τη Λουκρητία (γλυκύτατες αμφότερες!), τον Northaura (μεγάλη μούρη) τον Νίο, τον Τζορτζ is your man, την Άλεξ, τον Αλέξανδρο, ξεχνάω και μερικούς (blame the booze) και φυσικά άλλους δεν τους πρόλαβα καθόλου, μέσα στον γενικό χαμό -έως ότου ο Τουρίστας έριξε το σύνθημα και με έφαγε η μαύρη πίστα.
Face of the party: ένας από τους arxedia media, με το γούνινο σκουφί και την κάμερα, που είχε βγει στο μετερίζι του φωτορεπορτάζ.
Για τους σεσημασμένους Πρόβατο, Νανάκο, Κοκοβιό, Τον ψηλό-με-το-καρό, Mindstripper, Μπλογκαρισμένη, Chaka (cool tie, man!), Τρελοπίθηκο, Sadie, Γάτο, δεν θα μιλήσω. Θα σας κρίνει η ιστορία!
Ο ΒουΤου τα έδωσε όλα στη μουσική - το ίδιο και ο Drude. Είπε χορό και το εννοούσε, γι'αυτό και όσοι χορέψαμε, χορέψαμε με την καρδιά μας.
Ήταν ένα πολύ ωραίο πάρτι και αυτή η αίσθηση μου έμεινε όταν μείναμε οι τελευταίοι να κλείσουμε το μαγαζί, γελώντας στον δρόμο, διασχίζοντας εναλλάξ την Πειραιώς για να χαιρετηθούμε.
Τώρα που πήραμε τον αέρα, μπορεί να γίνει και το 2ο!