Story of a song II

O πρώτος δίσκος που αγόρασα ήταν Greatest Hits των Stranglers. Νομίζω ήμουν γύρω στα 15 μισό με 16. Τον αγόρασα από το Happening, στη Χαριλάου Τρικούπη, που είχε τα χεβιμεταλάδικα. Εκεί πήγαινα να χαζέψω Σάββατο πρωί, με την τότε κολλητή μου, τη Βίκυ, δίσκους των Halloween και των Megadeth, να πάρω pins των Metallica για τον αδερφό μου, στα κλεφτά και για μένα ίσως...εκεί άφηνα το χαρτζηλίκι μου, όταν κατάφερνα να το μαζεύω. Εκεί και στα βιβλία. Και στο άλλο το δισκάδικο που ήταν στη Διδότου, δεν θυμάμαι το όνομά του, ίσως ήταν το Discobole ...εκεί πήρα το single του Policy of Truth με το κατακίτρινο εξώφυλλο, τους Smiths.
Δεν θυμάμαι τι χαρτζηλίκι έπαιρνα, θυμάμαι όμως με πόση χαρά το ξόδευα σε ήχους και σε λόγια που αγαπούσα. Πόση σημασία είχε για μένα αυτή η τελετουργία του Σαββάτου πρωί, η βόλτα, το χάζεμα, το ψάξιμο, η ανακάλυψη της μουσικής, η μυρωδιά των βιβλίων στα ράφια.
Πόση σημασία έχει ακόμα και προσπαθώ να την τηρώ όποτε μπορώ.
Μόνη, με τα ακουστικά στα αυτιά, να σιγομουρμουρίζω κάποιο τραγούδι και να περπατάω στους δρόμους που μοιάζουν ίδιοι αλλά δεν είναι.
Όπως όταν ήμουν 16 και τα πράγματα ήταν ακόμα προς ανακάλυψη.

The Stranglers - Peaches