Tropicalia
Δεν ξέρω τι είναι το RSS Feed. Ξέρω ότι χτες μου πέτυχαν τα φασολάκια.
Ξαπλώνεις δίπλα μου και λες "νομίζεις ότι είσαι κανονικός άνθρωπος;"
Σου λέω: "πόσο πιο κανονική να γίνω; σήμερα έκανα φασολάκια".
Πριν φύγεις, μου λες: "Μου δανείζεις τις Μάσκες Ηλίου;"
Kαι θα στο ξαναπώ, η φαντασία της υπερλειτουργεί.
Στο λόφο του Στρέφη κάνoυν τέλειες καϊπιρίνιες. Χτες, ο σύλλογος Quilombo Αφροβραζιλιάνικης μουσικής και χορού, γέμισε χρώματα το μικρό θεατράκι. Τα κρουστά ήταν διονυσιακά, οι χορεύτριες υπέροχες, η καποέιρα με υπνώτισε και με μάγεψε. Η μουσική είχε τόση ενέργεια, τόση δύναμη - θυμήθηκα ό,τι είχα διαβάσει για το candomble και φαντάστηκα ασπροντυμένες Βραζιλιάνες να επικαλούνται τις προσωπικές τους θεότητες.
Όλα αυτά είναι ακόμα πιο όμορφα, όταν τριγύρω σου κάθονται οι φίλοι σου - ό,τι πιο εξωτικό έχεις γνωρίσει, γεμάτο χρώματα.
Connie Francis - Dime que paso
(για να μην ξεχνιόμαστε)
Gal Costa & Gilberto Gil - Namorinho de portao
Will.i.am. feat. Erykah Badu - That Heat
Orishas - Bombo
posted by Μαρκησία του Ο. at 10:51 π.μ.
12 Comments:
Hola!
Λίγο το έχεις να σου πετύχουν τα φασολάκια;
Πώς τα κάνεις; Με ντομάτα; Φρέσκα;
;)
Σχετικά πρόσφατα, ένας φίλος στα 50κάτι, που
έχει κάνει δίσκο και γράφει μουσική για την τηλεόραση και το θέατρο, κυκλοφορησε το πρώτο του βιβλίο.
Του λέω "ρε συ Π. τι είσαι τελικά; Πώ θα αυτοχαρακτηριζόσουν; Μουσικός, συνθέτης, συγγραφέας;" (ξέχασα να σου πω ότι ζωγραφίζει κιόλας πολύ καλά).
Μου απάντησε ότι "του τη σπάει αυτή η μονομέρεια του να πρέπει να είοναι σώνει και καλά κάτι" και εκείνη τη στιγμή πετάχτηκε πάνω και έτρεξε στην κουζίνα λέγοντας "γτου γαμώτο, ξέχασα το φαγητό". Επιστρέφοντας στο σαλόνι μου είπε χαμογελώντας "βλέπεις; είμαι και μάγειρας".
Καλημέρεζ
μουτς
Γιατί κανείς δε γράφει για όλες αυτές τις εκδηλώσεις πρίν γίνουν, ωστε να τις μάθουμε κι εμείς, οι προσωρινώς επαναπατρισμένοι;
Τα φασολάκια είναι αναπόσπαστο τμήμα της ηδονής του να είσαι εδώ! Με άλλα λόγια, σκέτη καύλα!
Μανταλένα, καταλαβαίνω πως το λέει ο φίλος σου, αλλά γιατί πρέπει να είναι μονομέρεια το να είσαι κάτι; Ο άνθρωπος είναι και μουσικός και συνθέτης και συγγραφέας (το πόσο καλός είναι μια άλλη ιστορία).
"δεν ξέρω τι είναι το rss feed. ξέρω ότι εχτές μου πέτυχαν τα φασολάκια..."
προβιβάστηκες - ποτέ ξανά "κουλτουριάρα" δεν θα κληθείς!
μπεεεεε φιλί μπεεεεεγάλο!!
Latreyw fasolakia, latreyw!!! Na me pas ekei pou kanoun tis kales kaipirinies!
LAZOPOLIS>>
Νομίζα ότι μου άρεσε πιο πολύ η μουσική του, μέχρι που διάβασα το βιβλίο του. Οι πίνακες του (χμ) τρώγονται - αλλά το φαγητό του πιο πολύ! Στην κουζίνα σκίζει.
ΜΑΡΚΗΣΙΑ>>
Σε περίμενα αλλού ήρθα εδώ γιατί με έχει φάει η περιέργεια:
Τελικά ΤΙ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΣΤΟΝΤΟΥΖΙΕΡΑ?
Κάτι σαν πιστόλι για ντους?
Με "πιστόλια" ποτίζουμε, δεν σημαδεύουμε τα κορμάκια μας.
:Ρ
μουτς
Saaaambaaaa...!!
Πρέπει να ήταν μία πραγματικά όμορφη βραδιά..)
Cool ! I love Φασολάκια.
:) Κι εμένα τα φασολάκια μου έμειναν..
..κι έχω να φάω καιρό εδώ στα ξένα!
Καλό Σαββατοκύριακό Μαρκησία!
Ολα τα συννεφα στη γη εξομολογηθηκαν
Τη θεση τους ενας καημος δικος μου επηρε
Κι οταν μεσ'στα μαλλια μου μελαγχολησε
Το αμετανοητο χερι
Δεθηκα σ'ενα κομπο λυπης.
Ελύτης από Candyblue
τα φασολάκια έδωσαν ρέστα (εσύ πλήρωσεις).να μπω στο γκρουπάκι της sadie; ε;
σου πέτυχαν τα φασολάκια;
ενα τηλέφωνο βρε δεν πήρες, τώρα που μένουμε δυό βήματα
του πεταμού μ'έχεις!
Εξαιρετικά τραγούδια! Πάρτε ένα mojito Μαρκησία!
<< Home