ξανά

Ο μεσιέ Barouak με κάλεσε να ποστάρω

τις αγαπημένες τρεις ή τέσσερις ή όσες θέλουν συνεχόμενες ή όχι περιόδους από το αγαπημένο μου βιβλίο.

είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία- από αυτά που έχω χρόνια στη βιβλιοθήκη μου, το είχα στην τσάντα μου για μήνες, το έχω γεμίσει υπογραμμίσεις, με έφερε αντιμέτωπη με κάτι άγνωστο και τόσο σαγηνευτικό. Είναι γεμάτο πράγματα που σε κάνουν να κοντοστέκεσαι και να επιστρέφεις πάντα σε αυτά.

μη συνεχόμενα λοιπόν:

να λυπάσαι τους φόβους σου. Ποτέ μην τους ξεσκεπάσεις, λυπήσου τους αγάπη μου. Ακουέ τους πως κλαιν όλη τη νύχτα κι ολόκληρο το όνειρο τραντάζεται από το κλάμα τους.


Η δικιά σου η ποίηση και ολωνών σας η ποίηση επαληθεύονται. Πόσο ταπεινά και θλιβερά η ζωή σου επαληθεύει. Εξαργυρώνει τους στίχους σου έναν έναν κι ό,τι έγραψες κι ό,τι θα γράψεις. Το θυμάσαι αυτό που είπες; κάθε γέννηση γεννιέται δίδυμη με τον εχθρό της. Για πολύ καιρό επικρατεί και αποτρέπει. Ύστερα ο εχθρός αποκτά μια σκοτεινή αγαθότητα που προκαλεί φόβο κι ασάλευτος παρακολουθεί από μακρυά με μιαν αλύπητη ευμένεια.


Από τον Εχθρό του Ποιητή του Γιώργου Χειμωνά