Παρασκευή, Ιουλίου 22, 2005

Τίποτα περισσότερο




Αγκάλιασέ με
και μείνε εδώ για λίγο
ξέχνα πως ποτέ δεν αγαπήθηκες
πως ποτέ δεν αγάπησες
ξέχνα αυτές τις λέξεις
κοιμήσου επάνω μου
αντέχω αυτό το βάρος
μη φοβάσαι
δε θα σ'αγαπήσω
δε ζητώ τίποτα περισσότερο από σένα
ξέρω ότι κι αν κάτι μου δώσεις
δεν θα το πάρω
κι αν το πάρω θα το ισοπεδώσω
όπως ένα βήμα τσακίζει το λουλούδι
δίχως ενοχή
κανένας δεν μου ανήκει
κι οι εραστές ένα δάνειο είναι
που πρέπει να επιστραφεί
μια χούφτα νερό που σώνεται στα χείλη

(Μιχάλης Δέλτα)

15 Comments:

Blogger Unknown said...

Παπαπα...
Πολύς πεσιμισμός πρωί πρωί αν όντως θεωρείς ότι σε εκφράζει...

Γιατί αυτομαστιγώνεσαι;

10:29 π.μ., Ιουλίου 22, 2005  
Blogger Stefanos said...

ωρέ πίκρα...

11:05 π.μ., Ιουλίου 22, 2005  
Blogger Unknown said...

υπέροχα... σαν την άμμο που όσο και αν την κρατάς σφιχτά στα χέρια σου εκείνη γλιστράει...

11:24 π.μ., Ιουλίου 22, 2005  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Βρε παιδιά, ένα τραγούδι είναι!

τίποτα παραπάνω...

(το ακούω συχνά αυτές τις μέρες)

Α, και δεν το βρίσκω απαισιόδοξο, όπως επίσης έχω σταματήσει να αυτομαστιγώνομαι εδώ και πολλά χρόνια ;-))

4:44 μ.μ., Ιουλίου 22, 2005  
Blogger . said...

αν σου είναι αχρηστο πλεον, δως το σε μένα plz, εγώ το κάνω ακόμα

5:02 μ.μ., Ιουλίου 22, 2005  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Τι να σου δώσω;
το μαστίγιο, ή το τραγούδι;;

;-))

6:58 μ.μ., Ιουλίου 22, 2005  
Blogger Unknown said...

Πωλείται "γάτα με εννιά ουρές" σε φιλική τιμή.

Δοκιμασμένη, και ανθεκτικότητα.

Οι ενδιαφερόμενοι ας αποστείλουν προσφορές στο e-mail μου.

9:18 μ.μ., Ιουλίου 22, 2005  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Ούτε καν ένα μαστιγιάκι με εφτά ουρές;; ;-))

9:21 μ.μ., Ιουλίου 22, 2005  
Blogger Rainman said...

Πολύ αγαπημένο τραγούδι. Είχα καιρό να το ακούσω αλλά με αφορμή το post σου το ακούω ξανά τώρα.

Μου αρέσει το blog σου, θα το βάλω στα link του δικού μου.

:-)

10:00 μ.μ., Ιουλίου 22, 2005  
Blogger Unknown said...

Σ' έχασα ή μ' έχασες;

Η "γάτα με τις εννιά ουρές" είναι μαστίγιο με 9 λουριά στα άκρα των οποίων είναι δεμένα αγκίστρια....

3:27 π.μ., Ιουλίου 23, 2005  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Darthiir: μάλλον εχαθήκαμαν...;-)

rainman: χαίρομαι που συμφωνούμε για το τραγούδι! σ'ευχαριστώ για τα λόγια σου :)

10:26 π.μ., Ιουλίου 23, 2005  
Blogger Unknown said...

Είδες είδες;

Πολύ δύσκολο να παραμείνει μια γυναίκα αγνή στις μέρες μας. Τόσοι πειρασμοί....

Κακές παρέες θα κάνει μάλλον!

Αλλά εσύ κλαύδιε, άν τιμάς το nickname σου, την προτιμάς έτσι πιστεύω!

Παρεπιπτόντως, η "γάτα" με τις εννιά ουρές κατοχυρώθηκε, μην συνεχίζεται τις προσφορές!

2:07 μ.μ., Ιουλίου 25, 2005  
Blogger - said...

Λοιπόν, μπήκα στο blog σου με αφορμή το επόμενο post (Δεν αλλάζω τα ηχεία μου). Με έκανες και θυμήθηκα τους Στέρεο Νόβα, οπότε καθώς άφηνα το σχολιάκι μου στο κείμενο εκείνο, έβαλα τα τραγούδια τους να παίζουν (τον αγαπημένο Εξώστη). Το random play πήγε στο Τίποτα Περισσότερο μετά. Και ξαφνικά είδα ΑΥΤΟ το post σου, ακριβώς από κάτω. Τρελάθηκα!

Τι σου λέω, θα μου πεις...

Εξαιρετικοί στίχοι πάντως!

10:29 μ.μ., Ιουλίου 25, 2005  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Ε τι να σου πω....!

τα μεγάλα πνεύματα (που λένε) ;-)

καλές ακροάσεις :)

είναι σούπερ τραγούδι..

(κι εγώ με το σχόλιό σου στο άλλο ποστ θυμήθηκα τον Εξώστη αυτόματα)

10:32 μ.μ., Ιουλίου 25, 2005  
Anonymous Ανώνυμος said...

Πολύ όμορφες λέξεις...
Χαίρομαι πολύ που μου το θύμισες..
Με διαφορετική έννοια αυτή τη φορα.. με την έννοια αγγίγματος της κάθε λέξης..ήθελα να στο πω!

3:46 μ.μ., Δεκεμβρίου 09, 2006  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

eXTReMe Tracker