Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 22, 2005
Πληροφορίες
- Όνομα: Μαρκησία του Ο.
- Τοποθεσία: Athens, Greece
"Όλα όσα ο άνθρωπος εκθέτει είναι σημειώσεις στο περιθώριο ενός κειμένου που έχει σβηστεί ολοσχερώς. Από το νόημα της σημείωσης υποθέτουμε ποιο πρέπει να ήταν το νόημα του κειμένου. Αλλά απομένει πάντα μια αμφιβολία και τα πιθανά νοήματα είναι πολλά"
The past is a grotesque animal
- The Ideal Crash
- Πατρίδα
- Summer's almost gone
- A trip down memory lane
- We could be heroes
- Precious
- There will never be a better time
- Subtle like a lion's cage
- Άντρες με μπαλάκια
- Asi fue
7 Comments:
διαφωνώ, οι Lush είναι το καλύτερο για βροχή. Χα!
:)
Ο Nick Drake είναι για autumn leaves και οι Lush ήταν για ανοιξιάτικα βράδια με ξαστεριά…
H καλύτερη μουσική υπόκρουση για τη θέα της βροχής πάνω στα τζάμια είναι ή Blue Nile ή Bathers ή Richard Hawley.
Υ.Γ. Παρόλα αυτά, η τελευταία σκηνή του Serendipity με τον Τζον Κιούζακ να αγκαλιάζει την Κέιτ Μπεκινσέιλ στο χιόνι, ενώ ακούγεται το Northern Sky του Nick Drake, είναι αρκούντως όμορφη, θα έλεγα…
Εγώ τη βροχή την έχω συνδυάσει με Drake...
και με το Όταν έρχονται τα σύννεφα από το Χαμόγελο της Τζοκόντας του Χατζιδάκι.
noheathen το "desire lines" κολλάει σε οποιαδήποτε στιγμή που αφαιρείσαι ;-)
craig armstrong.
όταν ρίχνει βροχάρα με τους γκαζοτενεκέδες εκεί έξω, τότε μόνο αυτόν.
φιλί, καλημέρα
Το αγαπημένο μου cd για βροχερές μέρες είναι το Liberation των Divine Comedy. Το αμέσως επόμενο με μικρή διαφορά είναι το A Walk Across The Rooftops των Blue Nile.
εδώ και ένα χρόνο, όταν βρέχει ακού το "αφούλοιπόν ξεχάστηκα" από τον Παύλο Παυλίδη. ενίοτε βάζω και τα μελαγχολικά από badly drawn boy και belle and sebastian. αν και η βέλγικη μελαγχολιά των dEUS κάνει για την περίσταση.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home