Πέμπτη, Φεβρουαρίου 28, 2008

κι εσύ λάμπεις, τάσο μου

Photobucket

τρία έργα στο σινεμά, μια θεατρική παράσταση, χιλιάδες λέξεις, κάμποσο κρασί, πολλά γέλια και ένα ταψί χυλοπίτες με κοτόπουλο μετά, οι ειδήσεις σε τίτλους:


- Juno: πολύ χαριτωμένο. There Will be Blood: ελλιπές σε μερικά σημεία, αλλά ο Λούις αξίζει τα λεφτά του. Στο βάθος παίζουν τα αποκαλυπτικά παραληρήματα του David Eugene Edwards. Στην Άκρη του Ουρανού: πάρε δυο πακέτα χαρτομάντηλα και πήγαινε. Η Χάνα Συγκούλα ξεριζώνει την καρδιά σου με το κουταλάκι του γλυκού και όσο ο Φατίχ Ακίν ανακατεύει τη νοσταλγία, τον θάνατο, την απώλεια, τον έρωτα, εμείς κάνουμε τον Ελ Γκρέκο και τη Λούφα και Παραλλαγή. Γειά σου πατρίδα...

- η κανέλλα πηγαίνει πολύ στις χυλοπίτες, είχες δίκιο.

- χτες ο κολλητός μου με είπε "μεγαλοκοπέλα της διανόησης". Φαντάζομαι όλες οι σχέσεις περνάνε κρίση μετά από 20 χρόνια. Ίσως φταίνε και τα επικείμενα γενέθλια.

- αντί για κυνηγητό με τις λέξεις, ίσως είναι καλύτερα να παίζουμε φτου και βγαίνω.

- δες οπωσδήποτε την Gόλfω 2.3 στο θέατρο Πολιτεία. Όπως είπε και η φίλη Μικρή Γοργόνα (εσύ μου ζήτησες να σου βρω παρατσούκλι), ήταν η μετά-Γκόλφω, η post, doppo, apres-toi βερσιόν του αγαπημένου βουκολικού δράματος που κάνει ακόμα και το όνομα Γκόλφω να μην ακούγεται τόσο άσχημο (κάποτε είχα γνωρίσει μία, τι κακό πράγμα αυτό με τα ονόματα των παπούδων και των γαγιάδων μας). Με χιούμορ, έξυπνη κινησιολογία, φοβερά παιδιά να παίζουν, θα το ευχαριστηθείς πολύ (και βγαίνοντας ξεκόλλα και μια αφίσα από τον τοίχο στο πάρκινγκ, άνετα, τη βάζεις στην ντουλάπα σου).



Photobucket

- παρακολουθώ τα όσα συμβαίνουν και αρνούμαι να σκεφτώ το οτιδήποτε.

- σε γενικές γραμμές, αδυνατώ να συμμετάσχω σε πολλά. παίρνω βαθιές ανάσες και κάνω ασκήσεις υπομονής.

-αν υπάρχει μια λογική στις Δευτέρες, είναι τα βράδια τους.

- αύριο φέρτε κρασί ή μπύρες.
- εγώ δεν θα φέρω τίποτα, το πολύ πολύ τα προβλήματά μου.
- προβλήματα έχω κι εγώ, μη φέρεις. λες να μη μας φτάσουν;
-έλεγα να τα φέρω να κάνουν παρέα με τα δικά σου - να τα βάλουμε στο μέσα δωμάτιο.
-εντάξει, αρκεί να κάθονται φρόνιμα και να μη μου ανακατέψουν τα καλλυντικά και τα κοσμηματα. Πιστεύω κάποια στιγμή θα τα πάρει ο ύπνος.
-για τα δικά σου δεν ξέρω, τα δικά μου πάντως είναι κατατονικά. Αν τα γυρίσουμε και προς τον τοίχο άχνα δε θα βγάλουν. Θα αναρωτιούνται απλώς γιατί ο κόσμος έγινε μπεζ.


Kazim Koyuncu - Ben seni sevdugumi
από τη μουσική της ταινίας του Φατίχ Ακίν

Beautiful South - Just a few things that I ain't
eXTReMe Tracker