Τρίτη, Δεκεμβρίου 06, 2005

Movies of myself


Ο παππούς μου πήγαινε συχνά στο καφενείο του Τσιτσάνη, στα Τρίκαλα. Ο Τσιτσάνης του είχε πει ότι έγραψε το τραγούδι «Συννεφιασμένη Κυριακή», μια Κυριακή που η τοπική ομάδα ποδοσφαίρου, ο Αχιλλέας, ηττήθηκε στο γήπεδο.
Ανεξαρτήτως έμπνευσης του δημιουργού, σιγοτραγουδάω το τραγούδι σήμερα Κυριακή, που είμαι μόνη στο γραφείο. Τα μάτια μου είναι κόκκινα από την οθόνη του υπολογιστή, ο διάδρομος είναι άδειος και τα τακούνια μου αντηχούν, ελλείψει άλλων θορύβων.
Πρόσωπα, ονόματα και σκηνές περνούν από το μυαλό μου με ταχύτητα και μετά εξαφανίζονται. Παλιές αγάπες, εξαφανισμένες, που με θυμούνται με ένα email ή ένα sms. «Τι κάνεις; Να περνάς καλά». Και μετά χάνονται πάλι. Θυμάμαι εκείνα τα Χριστούγεννα, όταν σε γνώρισα. Ανάρρωνα και ένιωθα δυνατή.
Κι εσύ ο εξυπνότερος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ. Συνωμοτικά βλέμματα, βόλτες και το «all by myself» σε μια ταινία που δεν ήθελες να δεις. Σήμερα ακούω τη φωνή σου θλιμμένη. Φεύγεις, μου φεύγεις, κι εγώ σκέφτομαι τι θα μπορούσα να κάνω για να σε κρατήσω. Τελικά ίσως πρέπει να φύγεις.
Η Μαρκησία τα λέει πάντα καλύτερα από μένα: «Δεν βρίσκω πια δικαιολογίες για κανέναν, ούτε καν για μένα». Παλιότερα έπαιζα την Πολυάννα στο παιχνίδι της χαράς. Εφεύρισκα προφάσεις για τους άλλους, δικαιολογίες για την απουσία, τη στάση, τα λόγια τους. Τώρα πια δεν το κάνω. Δε με ενδιαφέρει να δικαιολογήσω κανέναν. Δεν έχω χρόνο για μισόλογα. Πλήττω. Προτιμώ να μείνω σπίτι μου και να ακούω τη Γαλάνη να μου τραγουδάει το «Παραιτούμαι». Προτιμώ να περπατάω μόνη στο Παγκράτι με τα χέρια στις τσέπες και να χαζεύω βιτρίνες. Κάνω πια καλή παρέα με τον εαυτό μου.
Όποιος επιθυμεί να μπει στο σπίτι μου, μπαίνει. Αν θέλει, μένει. Αρνούμαι να προβλέψω. Κι όταν με ρωτούν τι θα πάρω μαζί μου αν το σπίτι μου πιάσει φωτιά, απαντώ: τη φωτιά.

Παραιτούμαι, απ’ τη ζωή σου, παραιτούμαι,
από όσα ζήσαμε και ζούμε, παραιτούμαι
χωρίς απαίτηση για ό,τι δικαιούμαι.
Παραιτούμαι, απ΄τη ζωή σου, παραιτούμαι
Απ’ την ελπίδα να τα βρούμε, παραιτούμαι
Και τίποτα άλλο πια δεν έχουμε να πούμε,
Παραιτούμαι…



[Διά χειρός Lady Elle]

eXTReMe Tracker