Πέμπτη, Δεκεμβρίου 28, 2006

Μαίρη Κρίστμας

Photobucket - Video and Image Hosting


Με τον Αδερφή είπαμε να πιούμε ένα κονιάκ (μέρες που είναι) και να μου πει μια ιστορία, όπως μόνο αυτός ξέρει να τις λέει. Γι'αυτό είναι οι φίλοι άλλωστε.

Στρογγυλοκαθίσαμε σε ένα δωμάτιο του Hotel Memory και έξω η θερμοκρασία έπεφτε.


[περισσότερα εδώ ]

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 21, 2006

My lovely foe

Photobucket - Video and Image Hosting

I want this bliss but something says I must resist

Photobucket - Video and Image Hosting

Your tongue is on my shoulder
And there's nothing on my brain
Don't follow me home

Photobucket - Video and Image Hosting

I'm subtle like a lion's cage
Such a cautious display

Photobucket - Video and Image Hosting

Can't you feel the warmth of my sincerity?
You make motion when you cry

Photobucket - Video and Image Hosting

You were majesty
Your roads were heavy
And your longing was cut from bone


Photobucket - Video and Image Hosting

He drove it fast to make the night
And looked at his angel where she lay
Resting her head and closed her eyes
And outside the heat and the summer fades




Υ.Γ. Το καυκιάρικο μπαρτοκόριτσο σας εύχεται να περάσετε όμορφα και να μη σκέφτεστε το κοντέρ που γυρίζει, γιατί δεν έχει απολύτως καμία σημασία.

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 18, 2006

Μέσ' στην ορμή της ερημιάς γινόμαστε διάφανοι


Photobucket - Video and Image Hosting


In my
Dreaming
You'll be
Drowning
Raise me
Up lord
Call me
Lazarus

Photobucket - Video and Image Hosting

I've looked long, i've looked far
To bring peace
to my black and empty heart

Photobucket - Video and Image Hosting


Dunk you
Under
Deep salt
Water

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 13, 2006

Η στιγμή είναι εντελώς ακριβή

Ακούς Νταίζη;

Όταν γίνονται διακοπές ρεύματος, περιμένω τον ηλεκτρολόγο πίνοντας κονιάκ και στρίβοντας τσιγάρα υπό το φως των κεριών. Όταν το ρεύμα επανέρχεται, λέμε μαζί "Χριστός Ανέστη!" και φιλιόμαστε. Πάρε κι ένα σοκολατάκι με τον Άη Βασίλη φεύγοντας.

Στο μεταξύ, σελίδες και γραμματάκια παίζουν μπροστά στα μάτια μου και όλη αυτή η γνώση χαμένη θα πάει, εκτός κι αν αναβαθμίσουν το trivial pursuit.
Βέβαια έχει και τα τυχερά της η υπόθεση. Σε πιάνει η βροχή το βράδι και ψάχνουμε τι θεματική θα έχει η κηδεία μας. Σταρ Τρεκ ή μήπως Βέρα στο Δεξί; Θα είναι μια μετα-κηδεία.

Όπως και μετά - κάτι είναι σχεδόν όλα, με ολίγη από παράλληλα και ταυτόχρονα.
Τι να θέλει να πει ο ποιητής; αν ήξερε, δεν θα ήταν ποιητής.
Καλά τα πέρσι τέτοια εποχή (και οι φλασιές της ομίχλης, της θέας από το παράθυρο της βιβλιοθήκης), αλλά τώρα τα βήματά μου διαμαρτύρονται. Το ογκώδες βιβλίο που σέρνω μαζί μου ενοχλεί στο στριμωγμένο βαγόνι, οι QOTSA ξετρυπώνουν από τα ακουστικά και ό,τι σκέφτομαι γέμισε όσα post-it είχα στο κεφάλι μου.

Κάνω ασκήσεις υπομονής και δεν θυμάμαι που έβαλα το λυσάρι, γαμώτο. Πάλι θα με κόψουν.

Μας έβαλε, λέει ο Θανασάκης σε ένα τραγούδι του με τίτλο You the Universe. Πατριωτάκι, νά σαι καλά. Πειραγμένος είσαι πάλι. Όλα μαζί αυτά τα ονόματα, μπαρδόν, τα ψευδώνυμα, ακούγονται σαν ξόρκι πάνω από καζάνι που βράζει (σκέψου πρώτη σκηνή του Μάκβεθ), σαν σφαίρα με πληροφορίες που στέλνουμε στους εξωγήινους (αν έχουν λίγο μυαλό, θα τη χρησιμοποιήσουν για να παίξουν μπιλιάρδο), σαν επίκληση πνεύματος και όλα αυτά με στόμφο ποιήματος σε εθνική εορτή. Μετά χάνεται στο υπερπέραν και μένουμε εμείς, σύμπαν μέσα στο σύμπαν. Η χαρά της αυτοαναφορικότητας (η πολυσύλλαβη λέξη της ημέρας).

In my head...or something - Josh Homme

Powdered Wig Machine - PJ Harvey

(από το Dessert Sessions 9&10)

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 01, 2006

Για σήμερα

Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS σήμερα.

Είναι χαρά μου να φιλοξενώ δύο ποιήματα του Mario Wirz, Γερμανού ποιητή, σε μετάφραση Αλέξανδρου Κυπριώτη. Τον ευχαριστώ ιδιαιτέρως που μου τα έστειλε.
Ο Wirz γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1956 στο Marburg an der Lahn και μεγάλωσε στο Frankenberg. Σπούδασε υποκριτική στο Βερολίνο, όπου εργάστηκε ως σκηνοθέτης και ηθοποιός θεάτρου από το 1988 και ζει μέχρι σήμερα. Έχει γράψει ποιήματα, διηγήματα και θεατρικά έργα μεταξύ των οποίων: Και το όνειρο μπερδεύει τα μαλλιά σου. Νυχτερινά Ποιήματα (1982), Είναι αργά δεν μπορώ ν’ αναπνεύσω. Νυχτερινό αφήγημα (1992), Βιογραφία μιας ζωντανής ημέρας (1994), Επτά ζωές έχει η εβδομάδα. Ποιήματα (2003). Τον Οκτώβριο κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή Καταιγίδα πριν από τη σιωπή. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί στα Ελληνικά στο περιοδικό «Το Δέντρο», τ. 145-146, και ένα διήγημά του στο περιοδικό «Ίνδικτος», τ. 21.

Photobucket - Video and Image Hosting

Πλιάτσικο

Λεηλατώ ξεδιάντροπα τα πρόσωπα των ερωτευμένων
στον υπόγειο
κι αρπάζω το χαμόγελό τους.
Και το τρυφερό βλέμμα του αγοριού
στην μπάρα για τον φίλο του
καταλήγει σε μένα,
πολύτιμο κόσμημα των ζωντανών.
Τ’ ανάλαφρο περπάτημα των ευτυχισμένων
καθυστερεί την πτώση μου,
και πάω παραπέρα,
κι αυτή τη μέρα.
Σηκώνομαι και φεύγω στα κρυφά
με τις ατρόμητες φωνές του δρόμου
και δαμάζω μ’ εκείνες τη σιωπή
Και οι ελπίδες των φίλων μου
δεν είναι σίγουρες μπροστά μου.
Χωρίς κανένα ενδοιασμό παίρνω στην κατοχή μου τα όνειρά τους
και ξεσηκώνω τις χειρονομίες τους,
όταν μιλάνε για το μέλλον.


Ο έρωτας στα χρόνια του Aids

Safe ήταν το σεξ μεταξύ μας,
κι όμως μόνο safe δεν είν’ η νύχτα.
Πάνω απ’ τα ναρκοπέδιά της
ν’ απλώσω το χέρι μου σε σένα
και να σε βγάλω απ’ τη φωτιά,
αγαπημένε,
βλέπεις φαντάσματα,
τίποτα δεν φτάνει να εξουδετερώσει τη βόμβα,
κι όμως τώρα εμείς αναπνέουμε,
πλάι πλάι,
εγώ είμ’ ένας ευτυχισμένος αιχμάλωτος.
Τώρα σε κρατάω,
λυπημένε αγαπημένε μου,
και θα σου πω μια ιστορία,
που μιλάει για ένα θαύμα.



(μετάφραση: Αλέξανδρος Κυπριώτης)
eXTReMe Tracker